Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Μία γερή γεύση από τις Κυριακές που λατρεύουμε, ζήσαμε αυτή την Κυριακή στο Πλουμί




Η Κυριακή ήταν μια ωραία μέρα στο Πλουμί. Κι όπως είναι γνωστό, η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Από νωρίς το πρωί στο Πλουμί κατέφθαναν οικογένειες με παιδιά, με τα παιχνίδια τους και τις φωνές τους,δίνοντας ένα άλλο τόνο στο χώρο. Οι πόρτες ήταν κλειστές και ο καιρός έδειχνε να χειροτερεύει, την ίδια στιγμή που ο χώρος όλο και έδειχνε να ζεσταίνεται.
Οι μεζέδες έδιναν και έπαιρναν από το νωρίς το μεσημέρι (η αλήθεια είναι ότι ήταν πολλοί, εκλεκτοί και διάφοροι), τα βραστάρια επίσης, οι καφέδες και φυσικά τα ποτά. Μετά τις τέσσερις άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτοι για το γλέντι, περιμένοντας καρτερικά μεχρι οι μουσικοί να αρχίσουν και παραμένοντας σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς.
Ο Γιάννης Παξιμαδάκης και ο Γιώργος Παπαϊωάννου ξεκίνησαν να παίζουν μπροστά στο παντοπωλείο, μπροστά σε ένα ήδη γεμάτο Πλουμί. Γεμάτοι ήχοι, εξαιρετική χημεία και επιλογές, από δύο μουσικούς που ξέρουν να δένονται μεταξύ τους, να δένονται με το κοινό αλλά και με το χώρο γύρω τους με τη μουσική, τη φωνή και κυρίως το ταλέντο τους. Βιολί, λαούτο, μπουλγαρί και φωνή αλλά κυρίως κάτι πολύ περισσότερο από τη συνάντησή αυτών των τεσσάρων. Αυτό ίσως να ήταν ένα από τα πιο σημαντικά που ζήσαμε στο Πλουμί την Κυριακή: η συνάντηση των δύο μουσικών μεταξύ τους με το συγκεκριμένο χώρο. Αυτό ωστόσο είναι κάτι που ήδη γνωρίζαμε γι αυτόύς.
Οι πρώτοι χοροί δεν άργησαν να αρχίσουν σε όσο ελεύθερο χώρο είχε απομείνει, μαζί με τις στιγμές που το κοινό σιγοτραγουδούσε.
Εδώ οφείλουμε να πούμε τέσσερα πράγματα που μας έκαναν εντύπωση:
Το πρώτο ήταν η παρουσία ανθρώπων όλων των ηλικιών, και κατά τη διάρκεια του γλεντιού. Δεν ήταν λίγες οι στιγμές των μωρών που παρατηρούσαν με απορία τους μουσικούς να παίζουν.
Το δεύτερο ήταν οι συζητήσεις που γίνονταν στον εξωτερικό χώρο μεταξύ αγνώστων, για το Πλουμί, το χώρο και τα χαρακτηριστικά του.
Το τρίτο ήταν κάτι που περιμέναμε ταυτόχρονα: η χημεία ανάμεσα στους συγκεκριμένους μουσικούς και το συγκεκριμένο χώρο.
Το τέταρτο και τελευταίο ήταν το ότι τα τρία παραπάνω, μαζί με το πλήθος των μεζέδων που σερβιρίστηκε την Κυριακή συνολικά στο Πλουμί, το κλίμα οικειότητας που επικρατούσε εντός και εκτός του Πλουμιού, οι χοροί και τα τραγούδια, έδωσαν τόσο στο γλέντι αλλά και σε όλη την ημέρα, μία γερή γεύση από τις Κυριακές που μας αρέσουν: Ένα οικογενειακό χαρακτήρα.



Μπορείτε να δείτε τις καλύτερες στιγές από την Κυριακή που πέρασε στο άλμπουμ εδώ.












0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου