Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Ένα εξαιρετικό χειροποίητο γλέντι την κυριακή που πέρασε στο Πλουμί







 
Την Κυριακή που πέρασε είχαμε ένα ακόμα γλέντι στο Πλουμί. Αυτή τη φορά, τρεις καλοί φίλοι, ο Μηνάς Μπαμπάτσης στο λαούτο, ο Μανόλης Σμυρνάκης στη λύρα και ο Λάμπης Ξυλούρης στο μπουλγαρί, συναντήθηκαν στο Πλουμί και μοιράστηκαν μαζί μας το μουσικό τους και όχι μόνο αποτέλεσμα.
Ο ήλιος ζέσταινε το Πλουμί από νωρίς το πρωί ενώ ο δυνατός άνεμος παρέσερνε μαζί του ότι έβρισκε στους δρόμους. Από τα πρώτα λεπτά που οι πόρτες άνοιξαν κόσμος άρχισε να μπαίνει στο Πλουμί, για να απολαύσει τον καφέ, το γλυκό το μεζέ και φυσικά τον ήλιο που εμπαινε από τα άπειρα παράθυρα του χώρου. Η ατμόσφαιρα άρχισε από νωρίς να ζεσταίνεται και υπήρχε μια διάχυτη ικανοποίηση στο χώρο.
Οι κατσαρόλες άχνιζαν από νωρίς, οι μυρωδιές είχαν γεμίσει κλασικά τη γειτονιά και οι ώρες περνούσαν καθώς ο ήλιος έπεφτε σταδιακά και οι ετοιμασίες άρχιζαν για το γλέντι.
Από εκεί και πέρα όλα συνέβησαν όπως τα έχουμε συνηθίσει.
Για μία ακόμα φορά το Πλουμί γέμισε σε περίπου ένα μισάωρο, και όλοι περίμεναν πως και πώς τη μουσική να αρχίσει. Οι τρεις ξεκίνησαν να παίζουν γύρω στις επτά παρά, και η αλήθεια είναι ότι είναι λίγες οι στιγμές που σταμάτησαν να παίζουν μουσική μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Μια γενική παρατήρηση για ό,τι ακολούθησε την Κυριακή το βράδυ στο Πλουμί είναι το εξής: ένα χειροποίητο γλέντι που σου προκαλούσε με κάθε τρόπο οικειότητα.
Ας γίνουμε εδώ πιο αναλυτικοί:
Κατ'αρχήν οι μουσικοί. Ο Μηνάς με το λαούτο, έπαιξε σχεδόν τα πάντα δίνοντάς σου την εντύπωση ότι δε βρισκόσουν απέναντί του, αλλά δίπλα του σε κάποια παρέα και γλεντούσες μαζί του σε ένα εντελώς παρεΐστικο κλίμα, ταυτόχρονα με μια υψηλή αισθητική και ποιότητα, αντίστοιχη με τις προσδοκίες για μια τέτοια βραδιά. Ο Μανόλης με τη λύρα, σε πλήρη αντιστοιχία με το λαούτο, ξεδίπλωσε την Κυριακή τον εαυτό του δίνοντάς μας κυρίως δύο πράγματα: τις ικανότητες ενός νέου ανθρώπου που άκουσε και ακούει προσεκτικά τους παλιότερους, μαθαίνει αλλά και βάζει και δικά του στοιχεία στο παίξιμό του καθώς και όλο τον αυθορμητισμό που μπορεί κανείς να έχει μέσα του (προσέξετε τη φωτογραφία όπου σηκώνεται όρθιος μπροστά στο χορό πάνω στην καρέκλα). Όσο αφορά στο Λάμπη, αυτός εναρμόνισε τις ικανότητές στο μπουλγαρί ως σολιστικό και όχι μόνο όργανο σε σκοπούς αναμενόμενους και όχι μόνο, αποτελώντας ίσως τη χαρακτηριστικότερη ίσως περίπτωση από τους τρεις σε αυτό το κλίμα που είπαμε στην αρχή.
Πέρα ωστόσο από τους μουσικούς, και όπως έχουμε πει πολλές φορές κυρίως εξαιτίας αυτών, η ατμόσφαιρα στο Πλουμί σε όλη τη διάρκεια του γλεντιού, έδινε συνεχώς δείγματα οικειότητας, με χαμόγελα, πειράγματα, χορό φυσικά αλλά και αυτή τη φοβερή διάθεση του κοινού να διευκολύνει σε διάφορα ζητήματα, μικρά και μεγάλα, πρακτικά και όχι μόνο.
Ένα γλέντι γεμάτο οικειότητα λοιπόν, ένα γλέντι που στήσαμε όλοι μαζί, ένα εξαιρετικό χειροποίητο γλέντι με άλλα λόγια, ήταν αυτό που συνέβη την Κυριακή που πέρασε στο Πλουμί.
Μπορείτε να δείτε τις καλύτερες στιγμές από το γλέντι της Κυριακής που πέρασε, στο άλμπουμ εδώ.







0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)