Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015
Ένα σύνολο από ανθρώπους που εκφράζονταν και το απολάμβαναν.
Και εξηγούμαστε. Η μουσική ξεκίνησε κλασικά νωρίς το απόγευμα με δυναμικό τρόπο. Οι τρεις μουσικοί μπήκαν δυναμικά στο ρυθμό του κυριακάτικου γλεντιού (είναι και στους τρεις άλλωστε κάτι οικείο), με το μπουλγαρί, το λαούτο και τα κρουστά, να αναπαράγουν αυτό το χειροποίητο ύφος για το οποίο έχουμε ξαναμιλήσει και σε προηγούμενες Κυριακές. Μουσικές και τραγούδια κυρίως από την Κρήτη, παιγμένα με τέτοιο τρόπο που άφηναν όλο το περιθώριο στον καθένα από τους τρεις να ξεδιπλώσει το ταλέντο αλλά και την ψυχή του, με τα γνωστά πια σε εμάς ξεσπάσματα του καθένα ξεχωριστά, που προκαλούσαν κάθε φορά συγκίνηση στο κοινό.
Τα τραπέζια γέμιζαν το ένα μετά το άλλο, ζεσταίνοντας όλο και πιο πολύ την ατμόσφαιρα, με τα πιάτα να πηγαίνουν και να έρχονται, και με επιφωνήματα εντυπωσιασμού να ακολουθούν το ένα μετά το άλλο. Μαζί με τον κόσμο που γέμιζε σταδιακά το Πλουμί, κόντρα στις αντίξοες καιρικές συνθήκες, έβλεπες για μία ακόμα φορά όλο και περισσότερα χαμόγελα, μιας και εκείνο το βράδυ, πέρα από όσα συμβαίνουν συνήθως στο Πλουμί της Κυριακές, ήταν πολλοί οι παλιοί γνωστοί που ξαναβρέθηκαν μετα από καιρό, με ό,τι μπορούσε να σημαίνει αυτό.
Κάπως έτσι οι ώρες προχωρούσαν προς το βράδυ, με ένα γεμάτο γενικώς Πλουμί, κάτι που μπορούσε να παρατηρήσει κανείς μόνο αν στεκόταν έξω από αυτό και έβλεπε όλη την εικόνα.
Ένα χώρο γεμάτο από μουσική, γεμάτο από ανθρώπους που χαμογελούσαν και που έδειχναν αποφασισμένοι να γίνουν μια παρέα. Γεμάτο τέλος από ένα σύνολο ανθρώπων που με όλους τους πιθανούς τρόπους, από το χορό και τη μουσική μέχρι το χαμόγελό τους, και από τις αγκαλιές που μοίραζαν μέχρι το χειροκρότημά τους, εκφράζονταν και το απολάμβαναν.
Μπορείτε να δείτε τις καλύτερες στιγμές από εκείνο το κυριακάτικο γλέντι στο άλμπουμ εδώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου