Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Μια βραδιά που μας έκανε κατά τι σοφότερους την προηγούμενη Τετάρτη στο Πλουμί









Συνεχίζουμε την αφήγησή μας με όσα συνέβησαν στο Πλουμί την Τετάρτη που πέρασε.
Οι συναυλιακές βραδιές, που κατά γενική ομολογία επανήλθαν για τα καλά και κυριάρχησαν αυτό το μήνα στο Πλουμί, είχαν αυτή την εβδομάδα την τιμητική τους.
Την Τετάρτη λοιπόν μία μουσική συνάντηση με πολλές προεκτάσεις πραγματοποιήθηκε στο Πλουμί. Ο Γιώργος Παπαϊωάννου, ο Στέλιος Κασσαπάκης και η Θάλεια Ρόσιου κάθισαν απέναντί μας και ξεδίπλωσαν μπροστά μας μια μεγάλη βεντάλια από όπου και να το πιάσει κανείς.
Επιτρέψτε μας να μιλήσουμε για τρεις τουλάχιστο διαστάσεις:
Κατ' αρχήν τρεις άνθρωποι και τρεις τρόποι έκφρασης. Ο Γιώργος Παπαϊωάννου με το απίθανο βιολί, με τις καμπύλες, τις γωνίες, τις κορυφές και τα βυθίσματα, τις εντάσεις, τα ταξίμια αλλά και τη φωνή του, ο Στέλιος Κασσαπάκης με το ούτι, τη φωνή, το ατέλειωτο ταλέντο και τον ανεπανάληπτο τρόπο να δίνει και να παίρνει από το σύνολο, και η Θάλεια Ρόσιου με το κρουστό, την πρωτοεμφανιζόμενη εκπληκτική φωνή , το δημιουργικό τσαμπουκά της, και οι τρεις χρησιμοποίησαν το βράδυ της Τετάρτης όλα τα μέσα, όχι απλά για να παίξουν μουσική, αλλά για να εκφραστούν και να μας αγκαλιάσουν με κάθε τρόπο.
Ως φυσικό αποτέλεσμα των παραπάνω, η αγκαλιά αυτή είχε παραλήπτες όλους εμάς. Φωτοτυπίες μοιράστηκαν στο κοινό με τους στίχους από τα τραγούδια και δεν ήταν λίγες οι στιγμές που τραγουδούσαμε όλοι μαζί ή που ακόμα πιο πολύ, το κοινό μαζί με τα τρία παιδιά τραγουδούσε σε ομάδες προκαλώντας ένα ακόμα πιο σύνθετο, πρωτότυπο αποτέλεσμα, χωρίς προηγούμενο.
Συνοψίζοντας τα δύο παραπάνω, η βραδιά της Πέμπτης ήταν κάτι παραπάνω από μία μουσική βραδιά, ή μια μουσική βραδιά υψηλού επιπέδου, ή μια μουσική βραδιά υψηλού επιπέδου με πολύ και συμμετοχικό κόσμο. Ήταν μια βραδιά, με ένα σύνολο ανθρώπων που είτε από τη μεριά των μουσικών είτε από τη μεριά των θεατών, συλλογικά συμμετείχαν σε ένα αποτέλεσμα, που πέρα από την προφανή ποιότητά του, τη συναισθηματική του επιρροή στους περισσότερους από όσους βρέθηκαν στο Πλουμί, το πιο σημαντικό λιθαράκι μάλλον αρκετά μεγάλου μεγέθους που έδωσε, είναι ακριβώς αυτός του χαρακτήρας, ή για να το πούμε πιο απλά, η αίσθηση που μας άφησε ότι γίναμε κατά τι σοφότεροι.

Μπορείτε να δείτε τις καλύτερες στιγμές από όσα συνέβησαν το βράδυ της Πέμπτης στο Πλουμί, στο άλμπουμ εδώ.



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)