Πλουμί project: Δέκα αφιερώσεις για το καλοκαίρι που πέρασε

Το καλοκαίρι του 2016 αποτελεί οριστικά παρελθόν και αποτέλεσε την πρώτη εποχή του χρόνου που στο Πλουμί ζήσαμε για τρίτη φορά. Αποτέλεσε μάλιστα σίγουρα το καλύτερο από τα τρία αυτά καλοκαίρια και ίσως το καλύτερο τρίμηνο που έχουμε ζήσει μέχρι τώρα.
Αντί να περιγράψουμε ή να θυμηθούμε τους λόγους που μας οδηγούν στο παραπάνω συμπέρασμα, θα θέλαμε απλά να αναφέρουμε δέκα παραλήπτες στους οποίους αφιερώνουμε όσα ζήσαμε αυτούς τους τρεις μήνες.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι στους μουσικούς που έπαιξαν στο Πλουμί.
Στα συνολικά 34 μουσικά ραντεβού αυτού του καλοκαιριού, σε τρεις μουσικές φόρμες, μία παλιά (τα γλέντια από νωρίς το απόγευμα) και δύο καινούργιες (το συμβαίνει στα πέριξ και την κεραζώζα) ,ένα σύνολο από μουσικούς διαφορετικών προελεύσεων και ηλικιών κατέθεσαν μικρά και μεγάλα δείγματα από όσα συμβαίνουν στο νησί και αλλού, συναντήθηκαν ξανά μετά από χρόνια, παρουσίασαν τη δουλειά τους ή συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Συγκίνησαν δε σε όλα τα παραπάνω ένα σύνολο από διαφορετικούς ανθρώπους, που βρέθηκαν σε όλες αυτές τις βραδιές και ανάλογα το ύφος της βραδιάς, χάρισαν απλόχερα όλα τα δώρα τους, από το ζεστό τους χειροκρότημα μέχρι τη σιωπή τους.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους έκαναν μαθήματα και όσους συμμετείχαν σε αυτά.
Αυτό το καλοκαίρι ήταν το πρώτο όπου οι εβδομαδιαίες δραστηριότητες του χειμώνα, ή για την ακρίβεια ένα μέρος τους, συνεχίστηκε και βρήκε ανταπόκριση σε ένα μεγάλο μέρος αυτών των τριών μηνών από ένα σύνολο ανθρώπων που συμμετείχαν, διατηρώντας ζωντανή αυτή την πτυχή της λειτουργίας του χώρου, μπροστά στην επανέναρξη του ανανεωμένου προγράμματος το φθινόπωρο. Δε μπορούμε να ξεχάσουμε μάλιστα, την ανεπανάληπτη παρουσίαση της μουσικής ομάδας με τα ρεμπέτικα καθώς και τη συμμετοχή της ομάδας παραδοσιακών χορών στη βραδιά “Συμβαίνει στα πέριξ: κονσέρτο”, εμπειρίες πρωτόγνωρες για όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα στο χώρο.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους μας έκαναν να μην αισθανόμαστε μόνοι.
Έχουμε υπενθυμίσει πολλές φορές την αξία της ομορφιάς αυτού του κόσμου και την ανάγκη να την προστατεύουμε, να την παρακολουθούμε και να την απολαμβάνουμε. Για πρώτη φορά στα χρονικά, με τρόπο ρητό και δηλωμένο, το Πλουμί λειτούργησε αυτούς τους τρεις μήνες και συναντήθηκε με ένα σύνολο από δραστηριότητες εκτός αυτού. Παρέμεινε κλειστό τα βράδια της Παρασκευής κατά τη διάρκεια των 11 ραντεβού με τις μουσικές του κόσμου, των “Μουσικών Παρασκευών” στο μουσικό εργαστήρι Λαβύρινθος στο Χουδέτσι μεταφέροντας εκεί το ενδιαφέρον του κοινού του, ανέδειξε με όλα τα μέσα εξαιρετικές πρωτοβουλίες, δραστηριότητες και δημιουργίες, όπως το Θεατρικό-πολιτιστικό camping στην Κάτω Βρύση στο Αστρίτσι καθώς φυσικά και το Houdetsi Festival 2016, τις ημέρες του οποίου επίσης παρέμεινε κλειστό.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους δεν κατάλαβαν τι ήταν αυτό που προσπαθούσαμε να κάνουμε.
Αυτό το καλοκαίρι όπως αναφέραμε, ήταν πολύ διαφορετικό τόσο από το πρώτο όσο και από το δεύτερο. Όπως είχαμε προϊδεάσει και από το χειμώνα, συνειδητοποιήσαμε πως το πιο ακριβό πράγμα που οφείλει κανείς να προστατεύει ώστε να μπορεί να το αξιοποιεί είναι ο χρόνος του. Και η αξιοποίηση αυτή, δεν είναι, ούτε μπορεί να είναι κάτι τυχαίο, οφείλει να αποτελεί συνειδητό αποτέλεσμα καλής διάθεσης, δημιουργικότητας για τον καθένα μας. Αυτό λοιπόν το καλοκαίρι στο Πλουμί, δε ζήσαμε τα όσα συνέβησαν σε ένα μεζεδοπωλείο με κάποιες λίγες στιγμές μουσικής, όπως συνέβη στο πρώτο, ούτε ένα μεζεδοπωλείο με λίγο περισσότερες στιγμές μουσικής όπως συνέβη στο δεύτερο. Όλα ξεκίνησαν με ένα τετραήμερο για τα δύο χρόνια. Αμέσως μετά, ζήσαμε ένα πλήθος από μουσικές στιγμές, με ποικιλόμορφα σχήματα, πολυπληθή (εκείνο το “γλέντι επί επτά” ακόμα το θυμόμαστε) έως και σολιστικά, διαχωρισμένες σε τρεις μουσικές φόρμες, αλλά και έξω από αυτές. Ζήσαμε επίσης μουσικές στιγμές εκτός προγράμματος, παραστάσεις κουκλοθέατρου, παραστάσεις γενικότερα, προβολές, πολλές πολλές συζητήσεις, σχέδια και όνειρα, προκαλώντας έκπληξη σε όσους φίλους και μη, περίμεναν από εμάς απλώς να επαναλάβουμε τα του χειμώνα ή των προηγούμενων καλοκαιριών και άλλοι από αυτούς γοητεύτηκαν από όσα τελικά συνέβησαν, ενώ άλλοι όχι. Αυτό το καλοκαίρι στο Πλουμί η μουσική καθώς και οι εκδηλώσεις γενικότερα ήταν πυκνές, όχι για λόγους εμπορικούς, αλλά γιατί ήταν πολλοί όσοι ήθελαν να εκφραστούν από το χώρο και που μας προκαλούσαν την έμπνευση να κάνουμε τα όσα κάναμε μαζί.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους προσπάθησαν να μας εμποδίσουν να κάνουμε αυτό που προσπαθούσαμε και κυρίως σε όσα αυτοί κατάφεραν να μας στερήσουν.
Κάπου στα μέσα του καλοκαιριού, βρεθήκαμε στη δυσάρεστη θέση να αποχωριστούμε ένα μέρος του χώρου από τη στιγμή που ξεκινήσαμε. Μιλάμε για την passiflora, που στη γωνία του κτιρίου μεγάλωσε και αγκάλιασε το Πλουμί, δύο χρόνια τώρα, και που κάποιοι εξαφάνισαν στις 8 Ιουλίου. Επαναλαμβάνουμε εδώ αυτό που και τότε είχαμε πει, ότι “Τα φυτά, όπως η ζωή, η ομορφιά και η δημιουργία, όσο και αν προσπαθεί κανείς να τα ξεκάνει, όσο μίσος και αν εκδηλώνει απέναντί τους, ευτυχώς φυτρώνουν ξανά, αργά ή γρήγορα.” Η αλήθεια είναι ότι η συνέχεια επαλήθευσε και επαληθεύει ακόμα και σήμερα τα παραπάνω λόγια.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους έμαθαν από εμάς και εμείς από αυτούς.
Όταν ξεκινούσαμε αυτό το καλοκαίρι, λίγα ήταν αυτά που μπορούσαμε να προβλέψουμε για τα όσα θα επακολουθούσαν. Από την πρώτη στιγμή, ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους που για πρώτη φορά έρχονταν στο χώρο, ρώτησαν και έμαθαν για τα όσα συμβαίνουν σε αυτόν. Άλλοι από αυτούς ήρθαν από μακριά, άλλοι απλά δε γνώριζαν, πρόθυμα ωστόσο ήρθαν ξανά και ξανά, μοιράστηκαν μαζί μας πράγματα και ομολόγησαν ότι έμαθαν και αυτοί πράγματα από τα όσα ζήσαμε εδώ αυτούς τους τρεις μήνες.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους βοήθησαν έμπρακτα και γενικότερα επί της ουσίας.
Δεν είναι λίγες οι στιγμές και οι άνθρωποι που βοηθώντας σε μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες, είτε έσωσαν καταστάσεις, είτε τους χάρισαν μια άλλη αισθητική και ποιότητα, είτε έπαιξαν ρόλο στην ομαλή και επιτυχημένη διεκπεραίωση όλων των δραστηριοτήτων του χώρου σε αυτούς τους τρεις μήνες. Μιλάμε φυσικά για ανθρώπους απλούς, που είτε έκαναν τη ζωή μας πιο εύκολη, είτε έγιναν μέρος του χώρου, του οράματός μας και έβαλαν σε αυτό μεγάλα και μικρά λιθάρια. Μιλάμε για όσους με χαρά έπαιξαν μουσική. Για όσους περνώντας από το Πλουμί βοήθησαν στο καθάρισμά του ή σε άλλες δουλειές συντήρησης. Για όσους υποστήριξαν το χώρο με την καθημερινή τους παρουσία ή για όσους σκέφτηκαν νέες ιδέες για αυτόν. Για όσους χάρηκαν μαζί μας, στενοχωρήθηκαν μαζί μας .Για όσους τέλος κουβέντιασαν μαζί μας, μας συμβούλεψαν και υπερασπίστηκαν αυτό που κάνουμε.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους στενοχωρήθηκαν για τις στιγμές που δεν ήμασταν εκεί.
Θέλουμε ειδικά να αφιερώσουμε αυτό το καλοκαίρι σε εκείνους τους ανθρώπους που χωρίς προσδοκίες και εγωισμούς, θα ήθελαν να ζήσουν κι άλλες στιγμές καθημερινά στο χώρο μαζί μας, ανεξαρτήτως του τι διοργάνωνε ο χώρος, και κυρίως σε αυτούς που δε μας το είπαν ποτέ. Θέλουμε να πούμε ότι αυτός είναι ίσως ένας από τους κυριότερους λόγους που μας δίνει κουράγιο και πείσμα να συνεχίσουμε.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους ήδη ετοιμάζουν το φθινόπωρο μαζί μας.
Όπως θα αρχίσει να εξηγείται στις επόμενες ημέρες, οι ετοιμασίες για το φθινόπωρο έχουν ήδη ξεκινήσει, τόσο με τους παλιότερους πρωταγωνιστές, όσο και πολλούς νέους, η ιδέα της συνεργασίας με τους οποίους προέκυψε αυτό το καλοκαίρι.
Αφιερώνουμε αυτό το καλοκαίρι σε όσους ελπίζουν περισσότερο μαζί μας στο τέλος του και ανυπομονούν για τη συνέχεια.
Το Πλουμί δεν είναι, ούτε πρόκειται να είναι ένας ακόμα χώρος με μουσική, ή ένας χώρος με μαθήματα, ή ένας πολυχώρος, ή τέλοσπάντων ένας χώρος που θα προσπαθεί να γεμίσει το περιεχόμενό του με βάση κάποιον τίτλο που από πριν κάποιος θα του δώσει. Είναι αντίθετα ένα ολόκληρο project, που στεγάζει ένα μέρος των δραστηριοτήτων του στο γνωστό χώρο, που δίνει σε όλο και περισσότερους ανθρώπους τη δυνατότητα να προσπαθήσουν αυτό που είπαμε πιο πριν: να προστατεύσουν το χρόνο τους, την πίστη στις δυνάμεις τους, στη δυνατότητά τους να δημιουργούν, να παράγουν και να ατενίζουν το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία. Αυτό ίσως ήταν το μεγαλύτερο συμπέρασμα που επαληθεύτηκε αυτό το καλοκαίρι, και δεν είναι πια λίγοι εκείνοι που έχουν μπει για τα καλά σε αυτή τη διαδικασία.

Δέκα αφιερώσεις για το καλοκαίρι που πέρασε

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου