Πλουμί project: Το “καφφενείο”: επιστροφή σε μια βασική ιδέα.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά την πρώτη ημέρα που αυτός ο χώρος άνοιξε τις πόρτες του, αυτές τις ημέρες κάνει την εμφάνισή της μια νέα, αλλά όχι στην πραγματικότητα τόσο νέα ιδέα. Το όνομα αυτής: “Το καφφενείο”.

Η ιδέα αυτή είναι αρκετά απλή, ωστόσο αρκετά πλούσια.

Πρόκειται για το συνδυασμό πολλών παραγόντων.

Ενός κτηρίου που από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα αποτέλεσε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τόπο συνάντησης, είτε με τη μορφή καφενείου, είτε με τη μορφή πανδοχείου, αποκτώντας στοιχεία επιπρόσθετα και χάνοντας άλλα, διατηρώντας όμως ακέραια, περισσότερο ή λιγότερο φανερά, σε διάφορες γωνιές του, στοιχεία από όλη του αυτή τη διαδρομή.
Της ιστορίας των καφενείων στην Ελλάδα, μιας ιστορίας μακρόχρονης, με πολλές διακυμάνσεις, πλήρως συνδεδεμένης με τις συνήθειες των ανθρώπων και την κοινωνική ζωή, με ακμή, παρακμή και επάνοδο, με πολλές διαστρεβλώσεις, αναμασήσεις και απομιμήσεις, με παραλλαγές ανά γεωγραφικά πλάτη, που ακόμα και σήμερα παραμένει ζεστή, παρά τις διαφορετικές, αντίξοες και ευνοϊκές συνθήκες, στις οποίες εξελίσσεται σήμερα.
Της αναμέτρησης τέλος μιας αρχικής ιδέας με τα όσα συνάντησε γύρω της, εντός, εκτός και επί τα αυτά της, τα τελευταία 3 περίπου χρόνια και από την εμπειρία που προέκυψε. Για το πώς δηλαδή ένα project με πολλές δραστηριότητες, που στηρίχθηκε στην ομορφιά που προκύπτει από το ξεδίπλωμα των δεξιοτήτων μιας μικρής ομάδας αρχικά, στην πραγματικότητα μιας πολύ μεγαλύτερης στη συνέχεια και που οι περισσότερες από αυτές στεγάζονταν σε ένα χώρο που θα λειτουργούσε σαν καφενείο, συνάντησε τη συνήθεια των ανθρώπων να συγκρίνουν, να ταυτίζουν, να απορρίπτουν ή να εγκρίνουν, είτε βρίσκονταν εντός, είτε εκτός του χώρου, την όποια μορφή αποκτούσε αυτός, με βάση τα όσα ήδη ήξεραν, ή με βάση τα όσα φαντάζονταν γι αυτό που συνέβαινε ή επρόκειτο να συμβεί λίγο μετά. Για το πώς μέσα από αυτή τη συνάντηση υπήρξαν αντιξοότητες που ξεπεράστηκαν, άλλες που υπάρχουν ακόμα, συμπεράσματα που βγήκαν, άλλα που μένει να βγουν. Για όλες εκείνες τις στιγμές που ζήσαμε και ζούμε στο χώρο που μας εκπλήσσουν, καταρρίπτουν παλιές και από μόνες τους γεννούν νέες πραγματικότητες, αγγίζουν κόσμο διαφορετικών καταβολών και εμπνέουν ακόμα περισσότερους. Πάνω από όλα για την ομορφιά που εξακολουθεί να προκύπτει, όταν προσωπικές και συλλογικές δεξιότητες ξεδιπλώνονται καθώς και όταν σκέφτεται κανείς πόσα πολλά μπορούν να συμβούν.

Όλα τα παραπάνω λοιπόν μας κάνουν να επιστρέφουμε σε μια πολύ απλή, βασική ιδέα, που τόσο πριν ξεκινήσουμε πιο θαρρετά, όσο και κατά καιρούς έχει δηλωθεί ή υπονοηθεί.

Το Πλουμί αποτελεί ένα project με πολλά επίπεδα , που αφορά σε αντικείμενα ήδη προφανή αλλά και σε άλλα που θα προστεθούν στη συνέχεια, βασίζεται στην ανάγκη των ανθρώπων να ξεδιπλώνουν την ανάγκη τους να εκφράζονται, να μαθαίνουν, να επιβιώνουν και να μοιράζονται. Το project αυτό στεγάζεται στην πλειοψηφία του στο γνωστό χώρο στις Αρχάνες. Για να το πούμε καλύτερα, το Πλουμί είναι ένα σύνολο δραστηριοτήτων που στεγάζεται προς το παρόν και στην πλειοψηφία του σε ένα χώρο και όχι ένας χώρος που γεμίζει το χρόνο του με δραστηριότητες και μουσικές βραδιές, όπως συχνά περιγράφεται.

Η ιδέα αυτή λοιπόν στην οποία επιστρέφουμε, είναι που εκτός από όλα τα υπόλοιπα γεννά την ιδέα για το “καφφενείο”. Το “καφφενείο” λοιπόν έρχεται από αυτό το μήνα στο Πλουμί για να καλύψει αυτό το κενό. Έρχεται για να παρουσιάσει όλα όσα προσφέρονται στο χώρο, πέρα από εκείνες τις στιγμές όπου αυτός είναι περισσότερο επισκέψιμος, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, τις βραδιές με μουσική και που σε τέτοιες βραδιές δε γίνονται τόσο φανερά. Έρχεται για να σχηματοποιήσει όλα τα παραπάνω, στήνοντας ένα σωστό καφενείο στο χώρο. Έρχεται επίσης για να φέρει μαζί τους όλες τις συνήθειες, ή όσες είναι εφικτό να αναπαραχθούν, και που μαζί με τα υπόλοιπα στοιχειοθετούν τη ζεστή ατμόσφαιρα που τα καφενεία πάντα είχαν και έχουν. Έρχεται για να περιλάβει επίσης τη φιλοξενία τα καφενεία στην επαρχία και πολύ χαρακτηριστικά στην Κρήτη παρέχουν, με μεζέδες, μεζεδάκια και άλλα, αυτό που εδώ συνηθίζουμε να λέμε “το βρισκούμενο”. Έρχεται για να μιλήσει και να κάνει γνωστές ιστορίες και παραδείγματα καφενείων, ή του τρόπου με τον οποίο αυτά αλληλεπίδρασαν με τους ανθρώπους διαχρονικά. Έρχεται για να συνδεθεί ήδη υπάρχοντα κομμάτια του συνολικού project, όπως η μεταποίηση και οι γενικότερες δραστηριότητες της αυτάρκειας, το παντοπωλείο, που ήδη αναπτύσσονται στο Πλουμί και να δώσει κίνητρο για νέες ιδέες και πρωτοβουλίες μέσα στην εβδομάδα. Έρχεται για να γκρεμίσει αυτή τη λάθος ταύτιση του συνολικού project με το χώρο, να απορρίψει τη νοοτροπία της οικονομικής αρπαχτής, των χώρων που στεγνά και επαγγελματικά στηρίζονται και πασχίζουν να υποκλέψουν την όσο περισσότερο αυξημένη κατανάλωση, δίνοντας στο συνολικό project τη δυνατότητα να ξεδιπλωθεί ακόμα περισσότερο. Έρχεται τέλος για να κάνει ακόμα πιο προσιτά, σε περισσότερους ανθρώπους όλα όσα συμβαίνουν τόσο καιρό στο χώρο.

Το “καφφενείο”: επιστροφή σε μια βασική ιδέα.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου