Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τα όσα συμβαίνουν, προσφέρονται, ανταλλασονται και δίνονται πίσω στο καφενείο,  στο παντοπωλείο και στο χώρο γενικότερα, και θα μιλήσουμε ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα, μιας και αυτή είναι η χρονιά που θα γίνει πιο φανερός, ο τρόπος που όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους, αυτό που λέμε δηλαδή η χρονιά του project.

Στα πλαίσια των παραπάνω, και με αφορμή όλα όσα έχουν συμβεί και θα συμβούν από αυτό το μήνα, σας παρουσιάζουμε σήμερα κάποια από εκείνα τα μέρη του καταλόγου, ή μάλλον του καφενείου, ή για να το πούμε καλύτερα των όσων δίνουμε μέσα από το χώρο,  σε κάποιες μικρές αλλά στην πραγματικότητα όχι τόσο μικρές λεπτομέριες που καλό θα είναι να προσέξετε όταν βρεθείτε ξανά στο Πλουμί.

Η σπιτική λεμονάδα, αποτελεί ίσως ένα από τις πιο δημοφιλείς περιπτώσεις, που καιρό τώρα, τόσο τους καλοκαιρινούς μήνες όσο και τώρα,  έχει αποκτήσει  τους δικούς του οπαδούς. Αποτελεί κάτι περισσότερο από μια απλή εκδοχή του συγκεκριμένου ροφήματος. Οφείλει να γνωρίζει κανείς, ότι τόσο από συνειδητή επιλογή, όσο και εκ του αποτελέσματος πως η σπιτική λεμονάδα έχει υποκαταστήσει σχεδόν όλα τα υπόλοιπα αναψυκτικά από την πορτοκαλάδα και τη λεμονάδα αλλά και τη σόδα στο καφενείο αλλά αποτελεί επιλογή όσων δεν επιδιώκουν κάποιο αναψυκτικό. Η σπιτική λεμονάδα, αποτελεί επίσης μέρος της ενασχόλησής μας με ένα πολύ σημαντικό προϊόν, το λεμόνι, μιας ενασχόλησης που έχει δώσει κατά καιρούς και άλλα προϊόντα, όπως γλυκά του κουταλιού και άλλα. Τέλος, η σπιτική λεμονάδα, ανεξάρτητα των διάφορων παραλλαγών παρασκευής της, βασίζεται σε μία πολύ βασική ιδέα: Στη μη αλόγιστη αλλά επαρκή χρήση της ζάχαης, προκειμένου αυτή να μην κυριαρχεί, αλλά να παίζει το ρόλο της και να αναδεικνύει τη γεύση και το άρωμα του λεμονιού, καθώς και στην ανάδειξη όλων των ευεργετικών ρόλων και αποτελεσμάτων που έχει το λεμόνι, όταν σε αυτό  δίνεται ο απαραίτητος σεβασμός, στον οργανισμό.


Τα liquer αποτελούν ως σύνολο ένα πιο πρόσφατο, στην πραγματικότητα όμως ένα διαχρονικό μέρος αυτών που προσφέρονται στο καφενείο. Αποτελώντας πια ένα σύνολο από επιλογές,  και ανεξαρτήτως του υλικού στο οποίο βασίζονται, τόσο τα liquer που πρόσφατα χτύπησαν την πόρτα μας, όσο και άλλα που βρίσκονται χρόνια κοντά μας, αποτελούν μια ενδεικτική περίληψη, ή μάλλον ένα πρόλογο για όσα συμβαίνουν γενικότερα στο μέρος της μεταποίησης με τα δύο project γύρω από αυτή, την "Πολύτροπο" και το "Συλλέκτη". Liquer με βάση τη ρακή ή το κρασί, με πλούσια αρώματα, από βότανα, μπαχαρικά, άνθη και όχι μόνο, αλλά και πολλή φιλοσοφία, παρελθόν και παρόν, σερβίρονται πια στο καφενείο,έχουν κάνει ωστόσο τα πρώτα τους βήματα κατα καιρούς και στο παντοπωλείο. Πιο συγκεκριμένα, μετά τα liquer σύκο, καρυδάκι και λεμόνι, που τους προηγούμενους μήνες βρέθηκαν στο παντοπωλείο από την "Πολύτροπο" και έγιναν ανάρπαστα, αυτή τη στιγμή,  μπορείτε να γευτείτε liquer καφέ και αρμπαρόριζα από την "Πολύτροπο" στο καφφενείο καθώς και σερμπέτι ιβίσκου στο καφενείο ενώ τόσο αυτό, όσο και το σερμπέτι αρμπαρόριζα, είναι διαθέσιμο και στο παντοπωλείο από τον "Συλλέκτη".



Οι λαχανοντολμάδες λοιπόν, αποτελούν αυτή την εποχή ένα πολύ δημοφιλές πιάτο στην Κρήτη και όχι μόνο και δε θα μπορούσαν παρά να αποτελούν κάτι αντίστοιχο τις Κυριακές και όχι μόνο στο Πλουμί. Πιο συγκεκριμένα, αποτελούν ένα από τα αγαπημένα πιάτα για ανθρώπους ετερόκλητους από τον πρώτο χειμώνα της σχεδόν τετράχρονης ιστορίας του. Μαζί με τους ντολμάδες με φύλα αμπελιού, που αυτή τη χρονιά πραγματοποιούνται με φύλλα που εμείς συλλέξαμε, δίνουν το δικό τους στίγμα στους χειμερινούς καταλόγους, συνεχίζοντας τον κύκλο του ρυζιού, ένα κύκλο γευστικό και επιτυχημένο, που στο υπόλοιπο μισό του χρόνου, συμπληρώνεται με τα γεμιστά.
Και τα δύο στιγμιότυπά του, βασίζονται στην ίδια φιλοσοφία, μια φιλοσοφία που γενικά διαπνέει την κουζίνα και το project: την αυτάρκεια, την οικιακή οικονομία και τη χρήση εκείνων των υλικών που απλόχερα παρέχονται στην εποχή τους, με σαφή προτεραιότητα στα ντόπια υλικά, τόσο όσο αφορά στο λάχανο, όσο αφορά και στη γέμιση, μαζί με πολλή πολλή αγάπη, σεβασμό σε αυτόν που μαγειρεύει, σε αυτόν που γεύεται και τρώει.


Οι πίτες επίσης αποτελούν μια δημοφιλή επιλογή στον κατάλογο, ωστόσο όπως λίγες φορές έχει υπονοηθεί κρύβουν μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία πίσω τους. Πέρα από τις πίτες με χόρτα, ψητές και τηγανιτές, που διαχρονικά αποτελούσαν συνήθεια, με γιαχνερά και άλλα χόρτα μαζεμένα και ντόπια, και που μέχρι και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν στον κατάλογο, η κοτόπιτα, με τα λαχανικά και την πλούσια γέμιση, έρχεται για να συμπληρώσει τον κατάλογο επίσης αυτή την ομάδα επιλογών. Μαζί με την παστουρμαδόπιτα, που την περσινή χρονιά ολοκλήρωνε την τριάδα των επιλογών, οι πίτες έχουν αποκτήσει το δικό τους χώρο, έχουν γράψει και γράφουν τη δική τους ιστορία στο Πλουμί.


Το σφουγγάτο αποτελεί ίσως τον αφανή ήρωα των όσων προσφέρονται από την κουζίνα στο Πλουμί
. Αποτελώντας ίσως τη μοναδική επιλογή μαζί με το ρακόμελο, που φτιάχνεται επί τόπου, αποτελεί φαινομενικά μια απλή, ωστόσο πολύ γευστική επιλογή, γεμάτη αναμνήσεις, που χωρίς υπερβολές, έχει ταΐσει ουκ ολίγους ανθρώπους, από αυτούς που επισκέπτονται το χώρο κυρίως τις καθημερινές. Σερβίρεται σε πολλά μεγέθη, και παρά το γεγονός ότι δεν αποτελεί μέρος του καταλόγου τις Κυριακές, έχει κερδίσει πολλούς οπαδούς.