Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Ένα αξέχαστο γλέντι την πρώτη Κυριακή του χρόνου στο Πλουμί



Και φτάσαμε στην πρώτη Κυριακή του 2015, δύο ημέρες μετά τη συναυλία της Παρασκευής, όπου στο Πλουμί υποδεχτήκαμε ένα πρωτότυπο κυριακάτικο γλέντι, με ένα πολύ πολύ αγαπημένο μας σύνολο, σε μια πρωτότυπη εκδοχή σε σχέση με αυτά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα.
Μιλάμε φυσικά για τους Trio λέ, το Γιάννη Παξιμαδάκη, το Σωτήρη Αλεξάκη και το Στέφανο Κουρουπάκη, στο μπουζούκι, την κιθάρα και το κόντραμπάσο αντίστοιχα.
Η κακοκαιρία, που είχε αρχίσει να μας χτυπά την πόρτα ήδη από την Παρασκευή, είχε αρχίσει να κάνει τα σημάδια της ακόμα πιο έντονα, με τις Αρχάνες να παγώνουν, την υγρασία να αυξάνεται και τις πρώτες φήμες για χιονοπτώσεις μέσα στην εβδομάδα να ακούγονται. Οι Αρχάνες άρχισαν να παγώνουν με το που έπεσε ο ήλιος και από τον εξαερισμό του Πλουμιού, για μία ακόμα φορά οι μυρωδιές είχαν γεμίσει όλη τη γειτονιά από τα μαγειρέματα. Η βραδιά για κάποιο λόγο έδειχνε εορταστική, και τα τραπέζια γέμισαν όπως σε κάθε σχεδόν γλέντι από την πρώτη ώρα. Η ατμόσφαιρα από την αρχή ήταν ζεστή και η είσοδος των οργάνων με το κόντραμπάσο, ήταν εντυπωσιακή ομολογουμένως.
Οι Trio λέ, ξεκίνησαν με Χιώτη και το "Αφού το θες", σε μια μοναδική εκτέλεση με τις τρεις φωνές και τα τρία όργανα ταυτόχρονα, καθηλώνοντας από τις πρώτες στιγμές το κοινό και μετά κάνοντας να κινείται στο ρυθμό τους, καταλήγοντας σε ένα ζεστό, αλλά πολύ ζεστό πρώτο χειροκρότημα. Ακολούθησαν μια σειρά από κομμάτια, όλα εξαιρετικές επιλογές, όπου το ταλέντο των τριών μουσικών σε όλες του τις διαστάσεις ξεδιπλωνόταν κατά κύματα, και όλο το Πλουμί, μα όλο το Πλουμί, από τα τραπέζια με ό,τι είχαν πάνω και γύρω τους, τους σερβιτόρους, όσους βρίσκονταν πίσω από το μπαρ, όσους έπλεναν τα πιάτα, τους όρθιους, μέχρι και τα ποτήρια που στέγνωναν, να κινούνται και να παράγουν ήχους στο ρυθμό.
Οι Trio λέ, είναι αλήθεια ότι ήταν απόλυτα χαρισματικοί σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Ο τρόπος που ερμήνευσαν όλη τη γκάμα των τραγουδιών εκείνη τη βραδιά, ξεδίπλωσε το ατελείωτο ταλέντο που έχουν ως μονάδες αλλά και ως σύνολο και μας απέδειξαν ότι και με αυτόν τον τρόπο, τον λίγο λαϊκό, λίγο ρεμπέτικο, λίγο swing, λίγο παραδοσιακό, λίγο έντεχνο (έπαιξαν μέχρι και Μαρκόπουλο), λίγο reggae (όλοι γούρλωσαν τα μάτια τους ευχάριστα στο could you be loved του Bob Marley), όχι μόνο γίνεται γλέντι, αλλά αυτό μας μένει και αξέχαστο.

Μπορείτε να δείτε τις καλύτερες στιγμές από το γλέντι με τους Trio λέ, στο άλμπουμ εδώ.




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου